Bienvenido al Blog de Carmen Urbieta




Soy Licenciada en Ciencias de la Información. Me gusta la poesía y la narrativa poética. He publicado artículos en revistas y periódicos desde 1989, he escrito 4 novelas, algún que otro cuento, ensayos y relatos cortos. Actualmente estoy trabajando sobre mi 5ª novela. Asimismo colaboro con Radio AFAEMO, en Madrid y con Emisoras ASEMFA en Andalucía. Publico también artículos para la Revista mensual Espacio Humano.

Por último añadir que soy miembro de ODEM (Organización para los Derechos de los Enfermos Mentales), colectivo éste que despierta en mí un alto grado de sensibilización.

Quisiera desde estas páginas pedir vuestro apoyo, colaboración, comentarios y la mayor difusión posible, a fin de mejorar muchos aspectos. Todo ello lo iréis viendo en mis escritos.

martes, 5 de mayo de 2020

TE SOÑÉ ANOCHE.



No niego que me has ilusionado.
No niego que eso nunca me ha pasado.
No niego que me gustara el juego.
De contarnos secretos que nadie nunca supo.

Has conocido en mí más que muchos amigos.
Conseguiste que perdiera la vergüenza.
De relatarte parte de mi vida que casi nadie sabe.
Y hacer que mis noches sean mucho más bellas.

Yo te soñé anoche; estabas a mi lado.
Y besabas mi boca, y besaba la tuya.
Un abrazo infinito abarcaba mi pecho.
Y un corazón de oro, entregado en bandeja.

Te soñé anoche, sí, y estabas a mi lado.
No estabas en Gerona; estabas junto a mí.
Tu blanda piel, tan suave, recorría con mis manos.
Y soñé que, en tus brazos, me moría por tí.

No quiero despertar de este sueño tan dulce.
Me enfrento a lo prosaico del día nada más.
No quiero naufragar en tus aguas profundas.
Quiero salir a flote. Ser feliz. Y aguantar.

No hay comentarios: